thomasreite.no

Kategori: politikk

Val

By

On 26. april 2021

In politikk, samfunn

I år er det stortingsval, og eg kjem til å stemme. Det er ein plikt, og eg har alltid stemt. (Sjølv om eg framleis lurar på om stemmeseddelen min rakk fram då eg var på foredragsturné i Møre og Romsdal med Operasjon Dagsverk hausten 1997.)

Eg er ikkje medlem av eit politisk parti. Og eg har iblant tenkt på kvifor eg ikkje er det. Det handlar nok om at når eg står i stemmelokalet, så stemmer eg ikkje på det partiet som eg er mest einig i, men på det partiet som er mest einig med meg.

Eg stemmer ut frå kor mykje overlapp det er mellom meg og partiet. Ikkje fordi eg nødvendigvis er så veldig fan av partiet.

Eg veit ikkje om det betyr at eg er vinglete eller prinsippfast.

Akkurat no ser eg ikkje for meg å kunne bli lojal til eit parti, eit program eller ein ideologi. Derimot er eg lojal til mine eigne verdiar, og til dei sakene som betyr mest, som er mindre ulikheit, leveleg klima og kamp mot rasisme.

Men når det er sagt, så er det flott å vere medlem i eit politisk parti, og kven veit, kanskje blir eg medlem ein dag? Det er jo ikkje så mange aktuelle å velje mellom uansett. Vi får sjå.

Kunnskap i skulen

By

On 3. mars 2021

In diverse, politikk

Det er for lengst på tide å kutte lekser frå skulen. Skulen skal handle om læring. Med andre ord kreativitet, fantasi, skaping, inspirasjon, felleskap, estetikk, meistring og trivsel.

Læring skal ikkje handle om pugging i såkalla «basisfag» berre for at skulen skal skåre bra på neste PISA-test.

Lekser fungerer ikkje, og det går ut over ungane. Både dei ungane som har foreldre som kan følgje dei opp, og aller mest dei ungane som ikkje har det. Dei som hevdar at lekser er ein god måte å lære på, har bevisbyrda på si side. Det er eit daudt konsept som enkelte absolutt skal halde liv i.

Samfunnet

By

On 14. februar 2021

In diverse, politikk

Det kan vere nyttig å sjå til Brasil for å lære om kor forkvakla eit samfunn kan bli. Det er eit samfunn der mange av dei som er veldig, veldig rike ikkje kan skjøne anna enn at det må kunne gå an å kjøpe seg vaksinering når ein først har råd til det.

Det at rikingar kan meine det er greitt å betale seg fri er kvalmande og uforståeleg for dei fleste av oss. Men for veldig, veldig mange er det heilt uproblematisk.

Tenk om ei skuleklasse i Oslo hadde fått denne beskjeden: Vi har to vaksinedosar. Dei to elevane som har best råd i denne klassen skal få. Dei andre må vente.

De fleste hadde berre ledd. Barna hadde garantert sagt i frå.

Men kva om desse ungane ikkje hadde gått i same klasse? Kva om dei to privilegerte ungane hadde gått i ei klasse for seg, eller på ein skule for seg, eller budd i ein bydel for seg? Då er det kanskje ikkje så utenkjeleg lenger med forskjellsbehandling? Eller?

Det er ikkje eit godt teikn når Oslo begynner å likne på Brasil.

Mind the Gap

By

On 11. februar 2021

In politikk

Dette gjer inntrykk.

“Antallet byområder hvor mer enn 40 prosent av barna bor i fattige familier, er tredoblet det siste tiåret.”

Sterk kronikk frå forskarane Ingar Brattbakk, Guro Ødegård og Kristin Aarland ved OsloMet.

Vidare står det:

«Økt segregering slår beina under det kanskje mest grunnleggende og ambisiøse av alle sosialdemokratiske prinsipper: Hvor du vokser opp, skal ikke påvirke livssjansene dine.

Dessverre gjør det akkurat det.»

Skal vi berre la dette skje? Nei. Det skal vi ikkje. Vi skal ha politikk som fordeler, ikkje segregerer.

There is no «them»

Page 2 of 2

Previous

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén